LETRAS GALEGAS 2018
MARÍA VICTORIA MORENO
EU CONTO, TI
CANTAS...
Correcamiños naceu
na beiravía da estrada
onde un home malo e feo
botara a cadela branca,
que levaba na barriga
seis cadeliños de nata.
Eran todos seis moi brancos,
moi bonitiños, e foi mágoa
que ninguén os recibise
e ninguén lles dese casa.
Cousas tristes desta vida
que apesaran cando pasan...
Mais tanto a nai coma os fillos
eran felices, xogaban
e, dentro do que é ser pobres,
non lles faltaba de nada.
A nai buscaba a comida
e dábase moita maña
para aquelar os cativos
ao tempo que os aleitaba.
No hay comentarios:
Publicar un comentario